Levend verlies is een term die wordt gebruikt om het proces van rouw en verlies te beschrijven die gepaard gaan van het leven met een chronische aandoening, ziekten, blijvende handicap of het moeten missen van iemand die nog wel in leven is.
Je dierbare verliezen aan ‘levend verlies’ is een intens moeilijk proces, maar ook voor degene die een (chronische) aandoening krijgt, waardoor hij nooit meer degene zal zijn die hij was.
Rouwen is het proces van keer op keer te proberen de donkere wolken weg te schuiven en weer een zonnestraaltje proberen te zien.
Je rouwt ook bij ‘levend verlies’. Het leven dat wat er samen was, is er niet meer. Wie jij was, dat ben je niet meer. Hoe ga je nu verder, zonder degene die hij of zij was.
Hetzelfde zal het niet meer worden, alles is immers anders nu.
Rouwen is ook nu hard werken om je zo op te stellen tot datgene wat, of diegene die, verloren is gegaan. De relatie is anders, nooit meer zoals het was…
Je gaat werken aan een nieuwe manier van omgaan met het leven, waarin de ander er nog wel is, maar in een andere persoonlijkheid.
Belangrijk is voor de partner dat de balans in het leven opnieuw gevonden moet worden en dat je in je nieuwe leven het ondraaglijke kunt dragen.
Hoe ga je om met ‘levend verlies’, wat kun je als partner/ familie wel doen en wat zou je als partner moeten laten. Hoe reageert de ander hierop….
Afscheid nemen van de vaste patronen, afscheid nemen van degene die hij of zij was…. Erken het proces, erken de verandering, accepteer het gedrag en veroordeel het niet.
Het proces van levend verlies kan lang duren en kan invloed hebben op alle aspecten van het leven van een persoon. Het is belangrijk om levend verlies te erkennen als een legitieme vorm van rouw. Bij levend verlies is bijna dezelfde Rouwarbeid te doen als bij overlijden. Alleen nu is de ander er nog, zijn of haar persoonlijkheid en/of lichamelijke afhankelijkheid is veranderd
Levend verlies verwijst naar het aanhoudende gevoel van verlies en rouw dat gepaard gaat met het hebben van een geliefde met een chronische aandoening, een handicap of een levensbedreigende ziekte. Het kan ook voorkomen bij de persoon die zelf met de aandoening leeft, die langzaam zichzelf verliest.
Wanneer er bijvoorbeeld een herseninfarct optreedt, kunnen de fysieke functies uitvallen, maar de geestelijke functies en denkpatronen functioneren wel, alleen kan men dit niet meer uiten, waardoor de ander minder serieus genomen wordt.
Het kan zich bijvoorbeeld voordoen wanneer de schrijnende diagnose wordt gesteld, wanneer de aandoening zich verergert of wanneer er veranderingen in de zorg en ondersteuning plaatsvinden.
Denk aan het uit huisplaatsen van de ander, dit is een afscheid, een verlies van dat was er was. De zorg overlaten aan professionals, je bezoek afstemmen, je aanpassen aan de ander, aan de organisatie, je bent weer alleen thuis. Je moet je weg weer vinden zonder de ander die hij of zij was.
Dit is belangrijk om de ander de kans te geven zich in de nieuwe patronen te hechten en het nieuwe leven te aanvaarden. Erken je nieuwe rol hierin, hoe doe je dat, vraag hulp.
Enkele veelvoorkomende situaties waarin levend verlies kan optreden zijn onder meer:
Levend verlies is een complex en vaak langdurig proces van rouw en aanpassing, en het kan een grote invloed hebben op het leven van zowel de persoon met de aandoening als hun dierbaren. Het kan helpen om steun te zoeken bij familie, vrienden, zorgverleners of rouwexperts om te leren leven met de gevoelens van verlies en de uitdagingen van het leven met de aandoening.
Bij levend verlies is dezelfde ‘Rouwarbeid’ aan de orde als verlies bij overlijden. Ook al zijn de rouwvormen verschillend, je maakt een emotioneel afscheid door, leeftijd maakt voor verlies niet uit. De traditionele rouw verschilt uiteraard, maar rouw is er.
Hoe breng je hiervoor begrip op, daar heb je hulp, steun en begeleiding bij nodig. Je zult uiteindelijk ook over een dosis veerkracht beschikken, gesprekken met anderen kunnen je daarbij helpen. Blijf erover praten, vraag of de ander wil luisteren, dit is belangrijk voor degene die aan de zijlijn staat. Je familie, vrienden, buren en anderen heb je nodig om je bij te staan.
Blijf ook vooral goed voor jezelf zorgen: een evenwichtig welzijn helpt je om dit proces te hanteren.
Rouwtaken
Luisteren, in gesprek gaan en verbinding zoeken is belangrijk in de begeleiding bij deze vorm van rouw. Erken de ander in zijn/haar nieuwe verworven gedrag. Ook hij of zij koos daar niet voor.
Van loslaten naar verbinden, en de wereld draait door voor iedereen, behalve voor jou…
Hoe blijf je staande in deze eenzaamheid en verwarrende andere periode.
Bespreek met je huisarts wat je kunt doen, waar je hulp en begeleiding kunt vragen/krijgen.
Betrek je familie en vrienden erbij, laat je kwetsbaarheid zien, praat erover en vraag of ze je willen helpen tijdens dit verdrietige proces. Laat weten wat je lastig vindt en waar je tegen aan loopt.
Er ZIJN voor de ander is zo van onschatbare waarde.
alles wat voorbij is
en is vergaan
is niet weg
is niet vergeten
het blijft bestaan
maart 2023, voor de mantelzorgers